ดาบเมือง ปัจจุบันเป็นที่นิยมซื้อขายกันในกลุ่มคนรักดาบ หรือชอบสะสมของโบราณ มีทั้ง ดาบที่เป็นของโบราณจริง อายุเกินกว่าร้อยปี หรือดาบเก่า อายุมากกว่า 20 ปี ไปจนถึง 100 ปี และดาบที่ทำขึ้นมาใหม่ ด้วยช่างฝีมือ หรือศิลปิน ในยุคปัจจุบัน ด้วยการออกแบบให้เหมือนดาบดั้งเดิม ด้วยเหล็ก ไม้ วัสดุประกอบที่เป็นปัจจุบัน เพราะความสวยงาม ชวนหลงไหลของดาบไทยโบราณ จึงเริ่มกลับมาเป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อยๆในทุกวันนี้
หากเราลองจัดดาบไทย เพื่อแบ่งตามช่วงอายุของดาบ โดยใช้คำศัพท์ที่เป็นสากลในปัจจุบัน เพื่อให้นักสะสมฟังแล้วเข้าใจได้ง่าย ตัดสินใจซื้อขายได้เร็ว เหมาะสมกันราคาหรือไม่ เราอาจจะลองเรียกได้ดังนี้
ดาบ แอนทีค (Antique) เป็นดาบโบราณ อายุมากกว่าหนึ่งร้อยปีขึ้นไป
ดาบ วินเทจ (Vintage) คือดาบเก่า อายุมากกว่า 20 ปี หากเกิน 100 ปี เลื่อนชั้นขึ้นไป แอนทีค
ดาบเรทโทร (Retro) คือดาบที่ทำขึ้นมาในปัจจุบัน ด้วยดีไซน์ย้อนยุค จะย้อนไปกี่ปีก็ตาม ในอนาคตอีก 20 ปีข้างหน้า ก็จะได้เลื่อนขั้นเป็น ดาบ วินเทจ
ข้อมูลเรื่อง ดาบ แอนทีค วินเทจ เรทโทร ดังที่กล่าวด้านบนนี้ ผู้เขียนได้ใช้ข้อมูลนิยามของคำศัพท์ มารวมกับ ดาบ เพื่อสื่อความเข้าใจกับนักสะสมของเก่า หากผิดพลาดประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้.
ส่วนข้อมูลต่อจากนี้ด้านล่าง เป็นข้อมูลที่ได้อ้างอิงมา ซึ่งได้แจ้งแหล่งข้อมูลอ้างอิงที่มา ไว้ด้านล่างสุดของบทความ
อาจารย์วิลักษณ์ ศรีป่าซาง ได้กล่าวถึงดาบพื้นเมือง ในตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่ ฉบับเชียงใหม่ 700 ปี (2538 : 38) ว่า ดาบเมืองที่ใช้อย่างเป็นทางการนั้น กำหนดได้กว้าง ๆ เป็น ๓ ประเภทคือ ดาบทหาร ดาบตำรวจ และดาบสำหรับประชาชนทั่วไป ปรากฏลายละเอียดดังนี้
ดาบทหาร หมายถึง ดาบที่ใช้ในการศึกสงครามเป็นอาวุธประจำตัวทหาร มีขนาดยาว แข็งแรง คงทน ทำจากเหล็กชั้นดีคือ เป็นเหล็กกล้าและมีความเหนียว ไม่หักหรือบิ่นง่ายทั้งยังมีพิธีกรรมทางไสยศาสตร์เข้าประกอบการทำอีกด้วย เพื่อให้เป็นอาวุธที่ขลังเป็นกำลังให้กับทหาร
ดาบตำรวจหมายถึง อาวุธประจำกายของเจ้าหน้าที่ตำรวจ เป็นอาวุธของเจ้าหน้าที่ดูแลความสงบเรียบร้อยภายใน จะมีขนาดย่อมกว่าดาบทหาร มีการตกแต่งด้ามและฝักให้สวยงาม ดาบบางเล่มเป็นของพระราชทาน ด้ามและฝักหุ้มด้วยเงินหรือทองคำ ด้ามทำด้วยงาช้าง เรียกดาบสวยงามเหล่านี้ว่า ดาบด้ามคำฝักคำ หรือดาบหลูบเงิน หลูบคำ หากเป็นดาบสั้นถือเป็นอาวุธของราชองค์รักษ์ ซึ่งเรียกตำแหน่งนี้ว่า พวกดาบน้อย หรือพวกดาบรี
ดาบสำหรับประชาชนทั่วไป เป็นอาวุธประจำเรือน เน้นประโยชน์ที่การใช้สอย เพื่อป้องกันตัวหรือเพื่อต่อสู้กับพวกโจร มีหลายขนาด แต่ส่วนมากจะเน้นที่การพกพาไปไหน ๆ ได้โดยสะดวก ดาบประจำเรือนนี้ผู้เป็นเจ้าของต้องหาดาบที่ต้องกับโฉลกตัวเอง เช่น คนเกิดปีใดก็ต้องหาดาบที่มีความยาวและองค์ประกอบอื่นๆของดาบให้ถูกโฉลก ดาบประจำเรือนขนาดสั้นที่ถือเป็นดาบประจำ ตัวของบรรดาพ่อค้าทั้งหลายที่นิยมพกติดตัวเดินทางไปค้าขายต่างบ้านต่างเมืองเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า ดาบแลว หรือ แลว ก็ว่า
ข้อมูลอ่างอิง http://m-culture.in.th/album/view/177033/
รูปภาพจาก https://lib.payap.ac.th/webin/ntic/essay/dap.pdf